Błonnik w diecie dziecka

Błonnik to substancje pochodzenia roślinnego, które nie ulegają strawieniu przez enzymy trawienne w przewodzie pokarmowym człowieka. Błonnik w diecie dziecka jest równie potrzebny jak w diecie dorosłego – wywiera wiele korzystnych efektów oraz pozytywnie wpływa na zdrowie. Ile dzieci potrzebuję błonnika i z jakich produktów go pozyskiwać? O tym w dzisiejszym wpisie.

Różne rodzaje błonnika

Błonnik dzielimy na dwie frakcje o specyficznych właściwościach – rozpuszczalną oraz nierozpuszczalną. Frakcja rozpuszczalna tworzy żel w przewodzie pokarmowym, dzięki czemu ma delikatniejsze działanie i nie podrażnia błon śluzowych. Błonnik rozpuszczalny może pomagać w obniżaniu poziomu cholesterolu oraz obniżaniu glikemii a także wspiera rozwój mikrobioty jelitowe. Z kolei zaś błonnik nierozpuszczalny to swoista „miotełka”, której głównym działaniem jest wspieranie perystaltyki jelit oraz przeciwdziałanie zaparciom.

Źródła błonnika pokarmowego

Obie frakcje znajdują się w wielu produktach spożywczych równocześnie. Głównym źródłem składników rozpuszczalnych są warzywa, owoce, nasiona roślin strączkowych, płatki owsiane oraz orzechy i nasiona. Substancje nierozpuszczalne znajdziemy w pełnoziarnistych produktach zbożowych (kasze, ryże, makarony, pieczywo) oraz suszonych owocach. Błonnik znajdziemy również w suplementach diety, choć te nie są wskazane do codziennego stosowania u dzieci.

Zapotrzebowanie na błonnik

Rekomendowane spożycie błonnika u dzieci jest niższe niż u dorosłych i wynosi  10-16g/dzień dla dzieci w wieku od roku do 9 lat i 19-21g/dzień dla dzieci między 10 a 18 rokiem życia (dla porównania dla dorosłych zaleca się 25g/dzień przed ukończeniem 66. roku życia).

Jak wprowadzać błonnik do diety dziecka?

Przede wszystkim nie należy przesadzać z ilością błonnika w diecie, gdyż może on:

– spowodować zaparcia (szczególnie przy niskiej podaży płynów)

– podrażniać przewód pokarmowy

– powodować wzdęcia i gazy

– utrudniać wchłanianie składników mineralnych i powodować niedobory żywieniowe

– utrudniać wchłanianie tłuszczów i tym samym witamin rozpuszczalnych w tłuszczach

Dzieciom nie powinno się zatem podawać otrębów i suplementów błonnika. Nie powinno się również bazować głównie na produktach zbożowych pełnoziarnistych (np. pieczywie razowym czy grubych kaszach). Zaleca się, aby dzieci najwięcej błonnika pozyskiwały z owoców i warzyw (uwaga na warzywa strączkowe) oraz orzechów i nasion. Przy okazji należy upewnić się, że dziecko spożywa odpowiednią ilość płynów.